Пра што казалі каталіцкія біскупы ў велікодных пасланнях?

Шмат пра надзею, важнасць адмовы ад гвалту і нянавісці. Мітрапаліт Станеўскі як заўжды дзякаваў “уладам” і асабіста Лукашэнку.

Акрамя тэалагічных развагаў, іерархі звярталі ўвагу на сучасныя грамадска-палітычныя катаклізмы. Біскупы не казалі наўпрост пра беларускія праблемы, аднак многія іх думкі відавочна адносяцца да лакальнага кантэксту. Нунцый Ёзіч у сваім лісце задае рытарычнае пытанне: “Колькі зняволеных усё яшчэ не могуць вярнуцца дадому і сустрэцца са сваімі блізкімі»? Віцебскі біскуп Буткевіч заклікаў “перастаць пагражаць і адмовіцца ад насілля і гвалту”. Гродзенскі біскуп Кашкевіч таксама казаў пра неабходнасць адмовіцца ад нянавісці і абуджэнні жадання бачыць у іншым чалавеку брата, а не ворага “якога трэба перамагчы“.

Арцыбіскуп Кандрусевіч традыцыйна падрыхтаваў найбольш грунтоўны ліст. Іерарх звяртае ўвагу, што ад роспачы і безвыходнасці “людзі замыкаюцца ў сабе” і ў выніку ўпадаюць у “безвыходнасць і адчай”. Мітрапаліт эмерыт працытаваў вядомае выказванне “мы не выбіраем часу, у які нам выпала жыць, але выбіраем спосаб таго, як жыць у ім” і заклікаў “ні ў якім выпадку не ісці на кампраміс за злом, але жыць у праўдзе”. Акрамя іншага арцыбіскуп заклікаў да “нацыянальнага духоўнага ўваскрашэння”.

Арцыбіскуп Станеўскі напрыканцы Пасхальнай Вігіліі ўжо традыцыйна дзякаваў “дзяржаўным уладам”. Сёлета акрамя Лукашэнкі, ён выразіў падзяку таксама і Наталлі Качанавай.

@christianvision